انواع فلزات خاص

برعکس حفاظت کاتدی، حفاظت آندی نسبتاً جدید است و اولین بار در 1954 پیشنهاد شد. این تکنیک با استفاده از اصول سیسنتیک الکترود ابداع گردید و بدون اطلاع از نظریه­ های مدرن تئوری الکتروشیمی توصیف آن مشکل است. به طور خلاصه، حفاظت آندی در صنایع براساس تشکیل یک پوسته سطحی محافظ روی فلزات با اعمال جریان­های آندی می­باشد. همان طور که در معاملات مشاهده می­شود با اعمال جریان آند به یک فلز قاعدتاً سرعت انحلال فلز بایستی افزایش پیدا کند و سرعت آزاد شدن هیدروژن کاهش یابد.

معمولاً در مورد فلزات این حالت اتفاق می­افتد بجز در مورد فلزات فعال — غیر فعال مثل نیکل، آهن کرم، تیتانیم و آلیاژهای آنها اگر به دقت جریان آندی به این فلزات اعمال گردد، غیر فعال شده و سرعت انحلال تقلیل می­یابد. برای حفاظت آندی، دستگاهی­ بنام پنانسیواستات لازم است، پتانسیواستات یک دستگاه الکترونیکی است که فلز را در یک پتانسیل ثابت نسبت به یک الکترود مقایسه نگه می­دارد. در شکل 8–6 حفاظت آندی یک تانک فولادی حاوی اسید سولفوریک نشان داده شده است.

پتانسیواستات دارای 3 ترمینال است، یکی به تانک متصل می­شود، دیگری به یک الکترود کمکی به عنوان کاتد (الکترود پلاتین یا پوشش داده شده بوسیله پلاتین) و سومی به یک الکترود مقایسه (مثلاً الکترود کالومل). در عمل پتانسیواستات، همواره پتانسیل ثابتی بین تانک و الکترود مقایسه بر قرار می­سازد. پتانسیل لازم را با اندازه­گیری­های الکتروشیمیایی قبلاً معین می­کنند.
حفاظت آندی سرعت خوردگی را به شدت تقلیل می­دهد.